SAA Orange Tail

August/Augustus 1975

No. 139

-

SAA BUYS THE AIRBUS

On August 7, 1975 Mr. J.G.H. Loubser, General Manager of South African Railways and Airways announced that:

The Minister of Transport, Mr. S. L. Muller, had given approval of negotiations to be conducted with Airbus Industrie of France in connection with the acquisition of four Airbus 300 aircraft.

This decision had been reached after an intensive study of the economic, technical and operational aspects of the aircraft offered by the Boeing Company, Lockheed, McDonnell-Douglas and Airbus lndustrie, and with cognisance of all factors which have bearing on a contract of this size.

The cost of the aircraft to be delivered at the end of 1976 beginning 1977 will amount to approximately R64 million. Each aircraft will seat 270 passengers and the new equipment will be utilised on the routes from Johannesburg to Durban and Cape Town.

Approval was also given for negotiations to be conducted with the Boeing Company for the purchase of a further two Boeing 747 SP aircraft at an estimated cost of R46 million for delivery towards the end of 1976. These aircraft will be used to replace certain Boeing 707′s on international routes and supplement services to Europe and other destinations already served by wide-bodied equipment.

During the consideration of the entire question of aircraft for domestic and international routes, proposals were also submitted by the four aircraft manufacturers mentioned above; as well as three engine manu­facturers namely Rolls Royce, United Technologies International and General Electric.

———-

SP-VORDERING

4 Julie was ‘n gedenkwaardige dag in die ontwikkeling van die Boeing 747 SP toe die vliegtuig sy eerste toetsvlug onderneem het.

Toe hierdie artikel geskryf is, het die SP alreeds sewe toetsvlugte onderneem en ‘n totaal van 26 uur en een minuut in die lug aangeteken. Boeing se Hoofvlieënier, Jack Waddell het gesê dat die toetsvlugprogram volgens plan vorder soos aangetoon deur die aantal vlugte wat onderneem is. Die vlugte tot op datum was ‘n deeglike toets wat stabiliteit en beheer ook ingesluit het. Die strukturele dinamikatoetse wat bewys dat die vliegtuig se struktuur vry is van enige neiging om te fladder, vorder goed en ‘n topsnelheid van Mach 0,98 is al bereik.

Op die SP se eerste vlug is ‘n aantal hanteringskaraktertrektoetse uitgevoer en het volle staak- en spoedlope tot en met Mach ,92, die normale bedryfspoed van die vliegtuig, ingesluit. Die eerste toetsvlug wat as die ambisieusste eerste toetsvlug van enige stralervliegtuig beskryf is, was so suksesvol dat die tweede vlug op dieselfde dag onderneem is.

Die vliegtuig se derde vlug het 5 uur en een minuut geduur en die toetse wat onderneem is, het outovlieëniernavorsing, lugspoedyking, vlieënier­evaluasie van vryrigtingsossilasie-dempingseienskappe („dutch-rol”), draaie teen die wind wat die struktuur aan 2,5 G’s onderwerp het, toetse van alternatiewe landingstoerusting en klapuitbreidings en enjinheraan­ skakelings in vlug ingesluit. Die Federale Lugvaartadministrasie se toets­vlieënier het die vlug meegemaak en het die landing uitgevoer.

Daaropvolgende vlugte in die program het staakspoedbepalings op drie vlerkklapposisies en vlug met drie enjins ingesluit, wat stuurbeheer, en die uitwerking daarvan teen minimum beheerspoed, getoets het. ‘n Opstyging met drie enjins is ook gedoen.

Die tweede Boeing 747 SP word op die oomblik met vlugtoetstoerus­ting uitgerus en behoort gedurende Augustus te vlieg. Die derde SP wat die toetsvloot sal voltooi, sal gedurende Oktober vlieg. Die „FAA:’-sertifi­sering van die vliegtuig word in Januarie verwag.

———-

BRETT TO HEAD OFFICE

It has been announced that Mr. R.G. Brett, South African Air-ways’s Manager for North America has been transferred to Head Office in Johannesburg to take up the newly created post of Marketing Manager for Southern Africa.

Mr. Brett has been in charge of SAA’s operations in North America since March 1968 when he was transferred to New York after eight years in Rome as Manager for Italy.

He started his career with the SAR in 1936 and joined SAA in 1946 as assistant manager at Pal­mietfontein Airport. Later he was the manager at Durban airport. In 1955 came his first overseas posting when he was appointed as manager for Egypt and the Sudan with headquarters in Cairo. Before going to Rome Mr. Brett also served as manager in Amsterdam.

Mr. Brett will assume his new position on 1 October and we all wish him every success in his new job.

———-

ATHENE KANTOOR OPGEKNAP

Die Suid-Afrikaanse Lugdiens se kantoor op Syntagmaplein in Athene, is onlangs herversier en opgeknap om dit in een van die lugredery se vertoonkaste oorsee om te skep.

Die SAL se kleure is knap in die nuwe versiering ingelyf, en die vloer van Griekse marmer voorsien die kantoor met addisionele deftigheid. Die dak en van die mure in die kantoor is met spierwit alluminiumpanele wat pragtig by die oranje gordyne en blou meubels pas, versier.

Om die herversiering van die kantoor te vier, het mnr. Nick Christofides, die SAL se Bestuurder vir Griekeland, ‘n aantal reisskrywers en koerantmanne uitgenooi om die kantoor te kom besigtig en ‘n middagete wat mnr. Christofides gereël het, by te woon.

Nick laat weet dat, volgens daaropvolgende koerantberigte, die joernaliste beindruk was met beide ons nuwe kantore en ons SAL-gasvryheid.

———-

NEW TYRES FOR SUPER B’s

Dunlop South Africa has deve­loped and is at present qualifying the fastest commercial airliner tyres ever, outside of those for the super­sonic Concorde. The tyres with a 235 mph (376 kph) rating will be fitted to South African Airways’s Boeing 747′s when they have been modified to their new “Super B” status.

At the same time, Dunlop is also qualifying another new tyre they have developed for the Boeing 747SP which will go into service early next year.

The modifications to the 747B’s both in America and at Jan Smuts Airport will mean that greater loads will be carried by these aircraft and that in turn will require a higher take-off speed – 235 mph instead of 225 mph (360 kph). Each tyre will now be carrying 45 000 pounds (21 176 kg) a load which will only reduce to 35 000 pounds (16 471 kg) on the take-off run as speeds rise to 235 mph (376 kph). There is little reduction of load despite lift generated as take-off technique requires the nose­wheel held onto the runway right up to the point of rotation.

According to Mr Frank Berwick, Dunlop’s Manager Administration and Technical, and chief aero tyre inspector for the Division of Civil Aviation, these new tyres have been reconstructed to improve their high speed capabilities as well as their ability to withstand higher temperatures and greater centrifugal force.

“The latter is one of an aero tyre’s major enemies”, said Mr Berwick. “When , a tyre is running under maximum de­flection there is a flat spot in the contact area. At high speeds this has to have time to round out. If not, the tyre develops a standing wave, virtually becoming a polygon in shape and will disintegrate rapidly”.

In the development of the new tyre, Dunlop also had to bear in mind and compensate for the new automatic brak­ing systems that will be fitted to the aircraft and which can apparently se­riously reduce tyre life. Previously, the anti-skid braking system applied during the landing run pulsated, giving a ca­dence braking effect. Now with the new system, the pilot selects “automatic braking” and then from touch-down gets maximum retardation from the wheels and brakes.

The tyres for the 747SP are 46 x 16, a size similar to that fitted to the Boeing 707 and smaller than the 49 x 17 tyres fitted to the 747B’s. The SP’s tyres have been developed with a 225 mph (360 kph) rating and also has the latest tread pattern – a five rib pattern with broad centre rib. To meet the more stringent requirements these tyres will also have a shallower tread pattern.

Both tyre prototype sets are now at Fort Dunlop, England for dynamometer testing and qualification and Dunlop is confident that they will meet the requirements with a wide safety margin as well as SAA’s deadlines.

———-

JOHNNY RETIRES

Johnny Galway, Assistant Senior Simulator Instructor retires on 31 August 1975 after 28 years in the airline.     .

During 1933, at the age of twenty-one, Johnny commenced his life long dream, and took to the motorcycle race tracksof the then Union of South Africa on his Norton. Johnny competed in the Durban-Rand race during the same year and was placed tenth.

Competing in the same race in 1934 he was placed fourth and in 1935 when he fell out due to engine failure, Johnny was more determined to score a victory.

From 1936 to 1939 saw Johnny at the top and for these four years he represented South Africa on the Isle of Man as a Springbok. Each year he led the private entrant field and scored eight replicas over these years.

During his racing career Johnny rode Norton-350-500cc, New Imperials-250cc and Excelsior-250cc motorcycles.

At the outbreak of World War I I Johnny had to leave his motorcycles and take to flying. Having done private flying with light aircraft he soon found himself part of the S.A.A.F., flying Liberator Bombers on late night raids. Later he was to instruct the younger pilots on the twin engined Oxford aircraft.

After the War Johnny joined the airline and at first served in the Engine Shop. During November 1954 Johnny turned to Simulator Instructing, and today is qualified on all the simulators at present in use by SAA. His instructing days started way back with “The little Blue Box” Link trainers and went through to the sophisticated B747 simulator.

Johnny, who’s son is a First Officer in the airline, plans to take life at an easy and steady pace once retired, and he and his wife plan to do a lot of leasurely travelling both locally and abroad during the years to come.

To Johnny and his wife go the best wishes of all at South African Airways for a long and happy retirement.

———-

NUWE HUISVESTING VIR KAJUITDIENSTE

Die 11de Augustus sal ‘n heuglike dag wees vir al die Suid-Afrikaanse Lugdiens se kajuitdienstepersoneel, want dit is die dag waarop die hele afdeling kajuitdienste na hulle nuwe hoofkantoor wat ongeveer twee kilometers noord van die eindpuntgeboue van Jan Smutslughawe geleë is, verhuis. SAL-Nuus was onlangs bevoorreg om al die fasiliteite wat hierdie reuse- nuwe gebou bied, to besigtig. Kajuitdienstebestuurder, mnr. Coen Strydom en mnr. Dennis Gandolfo, ‘n verteenwoordiger vann die maat­skappy wat verantwoordelik was vir die ontwerp van die gebou, was teenwoordig om ons geleide to doen en ‘n paar interessante aspekte van die gebou se konstruksie uit te wys.

Die gebou bestaan uit drie hoofwerksvlakke, met ‘n benedekelderver­dieping wat gebruik word om kombuispersoneel to huisves. Die grondver­dieping wat langsaan die dienspad wat die gebou met die laaiblad verbind, geleë is, huisves meeste van die voedselvoorbereiding en opwasgeriewe asook ‘n kajuittoerustingsamestellingsgebied. Die administratiewe kantore, kajuitbemanning se opleidingsfasiliteite en ‘n ruim nuwe dienskamer word op die boonste verdieping gehuisves. Die kelder, wat op dieselfde vlak as die hoof-ingang geleë is, word hoofsaaklik vir berging gebruik.

Die stowe in die nuwe ruim vlugkombuis wat in die nuwe kajuitdienste­gebou gebou gehuisves is

Die nuwe vlugkombuis wat met die allermodernste toerusting spog, is ontwerp om ‘n maksimum van 22 000 maaltye per dag to hanteer, alhoewel daar aanvanklik slegs ‘n kwart van hierdie aantal geproduseer cal word. Toevoerbande, warmlugoonde, deurstap-koelkamers en afvalgly­geute is maar ‘n paar van die nuwighede wat die voedselvoorbereidings­proses vlot cal last verloop. Die warm- en kouevoedselkombuise is in die middel van hierdie verdieping, en word aan die een kant deur die opwasgeriewe wat ten voile toegerus is met outomatiese opwasmasjiene en toevoerbande en aan die ander kant deur die _rafdeling kajuittoerusting begrens. Aan die agterkant van die hoofkombuis is vier kleiner kombuisies, elk ten voile toegerus vir die voorbereiding van verskillende voedselsoorte. Die eerste een is vir groente, die tweede vir vleis en vis, die derde vir banketbakkery en die vierde ‘n tipe van opwaskombuis.

Aan die lugkant van die gebou is ‘n ruim platformgebied wat deur ‘n aantal uitgange bedien word waar volgelaaide houers op kajuitlaaivoertuie gestoot word vir vervoer na die wagtende vliegtuie. Elke deur is voorsien van ‘n rubberverseëling wat cal verhoed dat die koel lug uit die gebou ontsnap wanneer die voertuig tot teenaan die deur terugstoot. Hier mag ons byvoeg dat die hele gebou ten voile lugversorg is en alle deure is van plastiese skerms voorsien om die lugvloei to beheer. Bykomende kenmerke van die kombuisgebied is ‘n spesiale Kosjermaaltydhoek waar ‘hierdie spesiale maaltye geberg cal word, ‘n gemeenskaplike eethoekie vir die kombuispersoneel en ‘n kantoor vir die kombuisbestuurder en sy assistente wat ‘n uitsig oor die hele kombuis bied. Die afdeling kajuittoerusting spog met ‘n wasgoedglygeut na die kelder waar ‘n ten voile toegeruste wassery en droogskoonmakery aangebring is. Die hoofopwaskombuis is ook voorsien van ‘n toevoerband wat alle afvalkosse van inkomende vlugte deur ‘n glygeut na ‘n saamperseenheid vervoer.

Die kajuitbemanning en administratiewe personeel word op die boonste verdieping in ruim en lugtige kantore gehuisves. Kantore en lesingskamers omring ‘n sentrale oop binnehof wat gebruik mag word vir vlerkietoeken­nings-seremonies en ander soortgelyke sosiale funksies. Die klankdigte dienskamer, wat ‘n pragtige uitsig oor die hoofaanloopbaan het, is die middelpunt van alle terugkerende en vertrekkende kajuitbemanningslede. Hierdie gebied is bedek met ‘n volvloertapyt met ‘n toonbank in die een hoek waar die bemanning sal aanmeld of uitteken, en is ook voorsien van gemaklike rusbanke en stoele vir die gerief van gereedheidspersoneel. Pragtige fotovergrotings versier die mure en daar is ook voorsiening gemaak vir ‘n kombuisie waar bemanningslede vir hulleself tee, koffie en ligte versnaperinge kan voorberei. Langs die dienskamer is die kleedkamers en sluitkaskamers geleë wat ten volle toegerus is met storte en ruskamers. Daar is tans ‘n gerug dat die kajuitbemanning almal saam besluit het om ‘n televisiestel aan te koop vir gebruik in die dienskamer.

Outomatiese opwasmasjiene vorm deel van, die baie nuwighede by die nuwe vlugkombuis

Die opleidingsfasiliteite bestaan uit ‘n grimering- en houdingsleersalon, asook ‘n taallaboratorium, en binnekort word ‘n aanvang gemaak met die bou van ‘n groot Boeing 747-kajuitformaatmodel. Daar is ‘n totaal van agt lesingsale, asook ‘n konferensiesaal, en almal is voorsien met toerusting vir die vertoon van rolprente.

Die kelder van hierdie gebou het bergplek vir die kombuis en die kajuittoerusting, die grootmaatpakkamer vir drank in entrepot en ‘n instandhoudingswerkswinkel. Dit huisves ook die toerusting waar die werksaam6ede van die gebou se meganiese masjinerie gemonitor kan word deur middel van ‘n data beheerstelsel. Een man by ‘n beheerpaneel kan die werkverrigting van enige lugeenheid in die gebou dophou.

Beplanning vir hierdie gebou het reeds in 1969 begin, en die argitekte, die firma Rhodes-Harrison, Fee and Bold; het dit so ontwerp dat byvoegings maklik gedoen kan word as uitbreidings dit vereis. Na geraam word behoort die gebou egter vir ten minste tien jaar ruim aan die behoeftes van Suid-Afrikaanse Lugdiens te voorsien.

———-

FIRST SAA FSO TO RETIRE

Mr. Eric Kleve, the first of South African Airways’s Flight Service Officers to retire, left the service on 31 July 1975 – after 18 years in the airlines Cabin Services Flying Section.

“The old man” or “Oom Eric” as he is known to all, commenced his career with the Administration on the Railways during 1939 and was shortly afterwards temporarily released to serve in the Armed Forces during the Second World War.

“Oom Eric” commenced his airline career in 1951 when he joined the ranks of the Transport section. At the age of 42 he decided to apply for transfer to the flying section, and being successful was appointed as flight steward. During his years in the air, Eric served on Dakotas, Skymasters, Constellations, Douglas DC-7B’s, Boeing 737′s, Boeing 727′s, Boeing 707′s and Boeing 747 aircraft.

Eric has plenty of praise for SAA and its younger cabin crew members and he only regrets that the time for him to leave behind the airline and its staff he had learned to love and respect as well, has come so soon.

Plans for the future, Eric says, include an extensive caravaning tour of South Africa and South West Africa as both he and his wife wish to enjoy a relaxed retirement.

To “Oom Eric” and his delightful wife go our heartiest well wishes for a long and happy retirement.

Eric Kleve receives a warm handshake from Mr. Willie Redelinghuys, Deputy Cabin Services Manager,
after the completion of his last flight as a Flight Service Officer

———-

DIE GRONDWAARDIN

In ‘n onlangse uitgawe van die SAL-Nuus is daar op die funksies en pligte van die Oranje Pet, wat verantwoordelik is vir die laai en aflaai van vliegtuie by lughawens in Suid-Afrika, uitgebrei. Hierdie maand is dit die dames se beurt, en ons keuse is die Grondwaardin.

Grondwaardinne is verantwoordelik vir die welvaart van elke passasier, van die oomblik of dat by by een van die stadskantore of lughawetoonbanke van die lugredery aanmeld, tot die oomblik wanneer by aan board van die vliegtuig stap en weer van die oomblik of wat die passasier afstap totdat by die eindpuntgebou veilig binnegetree het.

Op die lughawens verily sekere grondwaardinne toonbankdiens, en is hoofsaaklik verantwoordelik vir die inweeg van passasiers. Dit sluit in die uitreiking van instapkaartjies, die inweeg van bagasie en die heffing van oormassabagasiefooie wanneer nodig.

Die grondwaardinne verantwoordelik vir die ontmoeting van inkomende vliegtuie en die verwysing van passasiers na vertrekkende vliegtuie moet vriendelik en behulpsaam wees. Daar word verwag dat hulle enige gebreklike oues van dae, moeders met babas of oorgelaaide passasiers behulpsaam moet wees met hulle bagasie.

‘n Groot aantal grondwaardinne word benodig om die lugredery se plekbespre­kings- en stadskantore regdeur die land, waar plekbesprekings vir beide binnelandse en internasionale vlugte gemaak word, to beman.

Alvorens grondwaardinne op die plekbesprekingstelsel „vrygelaat°’ word, onder­gaan hulle ‘n intensiewe vyf week-lange opleidingskursus oar die Suid-Afrikaanse Lugdiens se Geoutomatiseerde Plekbesprekingstelsel-prosedures (SAAFARI).

Aan diegene wat die kursus suksesvol voltooi, word ‘n eindpunteenheid toegeken, wat regstreeks met die rekenaarinstallasie by die Hoofkantoor in Johannesburg, verbind is. Reisagente en passasiers nader hierdie plekbesprekingskantore per telefoon vir sitplekreëlings op die SAL se dienste. Die grondwaardin wat hierdie versoek ontvang voer die nodige inligting in die stelsel in wat onmiddellik reageer deur aan to toon of die sitplek beskikbaar is of nie. Oieselfde procedure word gevolg wanneer ‘n agent of passasier ‘n plekbespreking wil kanselleer of verander. Wanneer passasiers by die verskeie lessenaars en toonbanke van die lugredery se stadskantore aanmeld word plekbesprekings op dieselfde manier afgehandel deur die grondwaardin aan diens, wat oak, indien nodig, verantwoordelik is vir die uitreiking van lugreiskaartjies.

Grondwaardinne kan oak gedurende hulle dienstydperk tot die graad van Senior-, Assistent-hoof- en Hoofgrondwaardin bevorder word. In hierdie posisies is hulle verantwoordelik vir sekere afdelings van die pligte van die jonger grondwaardinne.

———-

HERE COMES THE BEER!

Europe has been experiencing one of its hottest summers in many a decade. Cargo Sales Representative P. Johnson of SAA Munich took this photograph of one of the typical Bavarian beer delivery trailers passing bur Munich office. It is not known whether the trailer made a stop at our office to quench the staff’s thirst brought on by the heat!

———-